بیماری گلوکوم یا آب سیاه آسیب و تخریب عصب بینایی است که معمولاً در همراهی با فشار بالای چشم اتفاق میافتد. در اکثر موارد این بیماری به شکل اولیه و بدون دلیل خاصی رخ میدهد ولی در مواردی نیز به شکل ثانویه به عواملی مثل ضربات شدید، خونریزیهای دیابتی، سکتههای عروقی چشمی، استفادهی بیرویه از داروهای حاوی کورتون و ... اتفاق میافتد.
این بیماری براساس وضعیت آناتومیک چشم به دو دستهی عمدهی گلوکوم زاویه بسته و گلوکوم زاویه باز تقسیم میشوند. از نظر زمان ایجاد با وجود آنکه بیشتر بعد از سن ۴۰ سالگی به وجود میآیند ولی در هر زمانی در طول عمر امکان رخ دادن دارند. دو دستهی کمتر شایع این بیماری گلوکوم مادرزادی و گلوکوم جوانان میباشد. از عوامل مستعد کنندهی بروز این بیماری میتوان از سابقهی خانوادگی مثبت، دیابت، سن بالا، نزدیک بینی با شمارهی بالا، ضخامت کم قرنیه و .... نام برد.