اين بيماري از وجود حفره اي زير پوستي در فاصله دو باسن و كمي بالاتر از مقعد ايجاد مي شود . اين حفره كه ممكن است اندازه اي به قطر يك الي چندين سانتي متر داشته باشد ، حاوي مو ميباشد و توسط چند سوراخ ريز به سطح پوست راه دارد .
اين بيماري گاهي بدون علامت است و فقط در معاينه سوراخهاي ريز پوست در فاصله بين دو باسن دیده مي شود . گاهي نيز باعث خارج شدن ترشحات چركي يا خونابه اي از سوراخهاي مذكور مي گردد . اگر مجراي اين سوراخها بسته شود ترشحات چركي داخل حفره تجمع پيدا مي كنند و باعث ايجاد آبسه مي شوند كه با درد شديد همراه است .
علت ايجاد اين بيماري ناشناخته است ولي در افراد چاق يا كساني كه كار نشسته انجام مي دهند يا موي زيادي در پوست اين ناحيه دارند بيشتر ديده مشود . لذا بعضي علت آن را فرورفتن موهاي اين ناحيه به داخل پوست مي دانند .
درمان :
در مواردي كه فرد دچار آبسه(تجمع چرک در محل) شده باشد با تزريق بي حسي موضعي و ايجاد برش در محل آبسه ، تخليه صورت مي گيرد و با شستشوي منظم علائم التهابي آبسه مرتفع خواهد شد و پس از رفع التهاب، عمل جراحي اصلي که همان خارج کردن کیست است انجام مي گيرد. در مواردي كه بي علامت هستند يا ترشحات از مجراي كيست وجود دارد ولی عفونت یا التهاب دیده نمیشود از همان ابتدا عمل جراحي براي خارج كردن تمام كيست انجام مي گيرد .
انواع روشهای جراحي در این بیماری به شرح زیر است :
جراحي به روش باز - در اين روش كيست حاوي مو پس از انجام بيهوشي عمومي و يا بي حسي از كمر خارج مي شود و محل عمل بخيه نمي شود . در نتيجه حفره اي به جا خواهد ماند كه تدريجا از كف پر خواهد شد. اندازه اين حفره به اندازه كيست بستگی دارد و به زبان ساده ممكن است به اندازه يك گردو و حتي يك پرتقال باشد. از محل عمل تا حدود يك هفته ترشحات خارج مي شود و پس از آن تدريجا ترشحات كم مي شود و پس از حدود دو تا سه ماه بطور كامل توسط بافتهاي اطراف پر خواهد شد.
جراحي به روش بسته - در اين روش كيست حاوي مو پس از انجام بيهوشي عمومي و يا بي حسي از كمر، خارج مي شود و محل عمل بخيه مي شود و حدود ده روز بعد بخيه ها كشيده مي شوند.
مراقبتهاي پس از عمل :
در روش جراحي باز پس از اتمام عمل جراحي محل زخم با پانسمان فشرده پر مي شود و بسته به نظر پزشك پس از يك الي دو روز پانسمان خارج خواهد شد. در اين زمان حفره اي تو خالي وجود خواهد داشت كه عليرغم ظاهر ترسناكي كه دارد فاقد خطر جدي است . لازم است كه روزانه دو تا سه مرتبه در لگن آب گرم كه حاوي چند قطره بتادين است نشست بطوريكه زخم داخل آب ولرم غوطه ور شود و آب به آن نفوذ كند و ترشحات آن را تميز كند سپس موضع خشك مي شود و با گاز مرطوب روي آن پوشانده مي شود .
بافت طبيعي كه تدريجا در اين مكان تشكيل مي شود رنگ قرمز يا صورتي دارد . گاهي نيز بافت زرد رنگي ايجاد مي شود كه لازم است با كشيدن گاز مرطوب به روي آن، تميز گردد در صورتیکه این کار باعث درد شدید شود میتوان قبل از آن چند قطره محلول بی حس کننده مثل لیدوکائین داخل زخم ریخت و پس از چند دقیقه کار تمیز کردن را شروع نمود . مصرف داروي مسكن در موارد درد شديد توصيه مي شود . بسته به صلاحديد پزشك گاهي از پمادهائي كه رشد را تسريع مي كنند يا پمادهائي كه كه بافتهاي غير مفيد را حل مي كنند استفاده مي شود . حجم ترشحات پس از يك هفته كاهش پيدا مي كند و فرد پس از يك هفته مي تواند فعاليتهاي خود را شروع كند .
در روش جراحي بسته بطور معمول پانسمان اولیه بمدت سه الی پنج روز در محل حفظ میشود و در صورت تداوم ترشحات ،ادامه تعويض پانسمان توصيه مي شود . بسته به نظر پزشک گاهي پماد چرك خشك كن موضعي يا داروي چرك خشك كن خوراكي تجويز مي شود . بسته به نظر پزشك گاهي در محل زخم درن گذاشته مي شود . درن لوله اي است كه ترشحات را از محل زخم خارج مي كند ( در مورد مراقبت از درن از پزشك خود راهنمائي بگيريد) . معمولا بخيه ها پس از یک الي دو هفته خارج مي شوند و پس از حدود يك هفته فعاليتهاي خود را مي توانيد شروع كنيد .
